Yatağan Kılıç (Türk Kılıcı) Hakkında Bilgiler

Yatağan, Osmanlı’da genel itibariyle 16. - 19. yüzyıl arasında kullanılmış etkili kılıç bir türüdür. Yurtdışında ''Türk Kılıcı'' olarak da bilinir. Vuruş açısı ve şekli ile diğer kılıçlardan çok farklıdır. Buna bağlı olarak kullanımı zordur, kılıç kullanımında usta olan kişiler tarafından kullanıldığında tahrip gücü epey yüksektir.

Yatağanlar, diğer kılıçlara göre ölçü, tür ve yapı yönünden farklılık gösterir. Farklı formlarda kemik, fildişi, ahşap ve boynuzdan oluşan kabzalarının iki yanı kulak şeklinde sağa ve sola ayrılır. Bunun nedeni, yatağanın saldırı veya savunma sırasında elden çıkmamasını sağlamak ve estetik açıdan güzel bir görünüm elde etmektir. Bu sebeple halk içinde “kulaklı” olarak da bilinir.

Yatağanlarda namlu normal kılıçlara göre kısadır. Diğer kılıçlara göre içe doğru bükülen kenar keskin, dışa doğru bükülen kenar düzdür. Keskin olan iç kısımda çelik, dışta ise demir kullanılır. Eğimin uzun olan kenarının değil terse bakan alt kısmının keskin olması en önemli özelliğidir.

Yatağanlarda ayetler, dualar veya sahibinin ismi yazar. Ustalarının mührü ve yapılış tarihleri yer alır. Kan olukları olan namlulara sahiptirler. Motifleri namlulara işlerken kakma sanatı kullanılırdı ve ayrıca gümüş tele işlenen motifler kılıç üzerine işlenirdi.